یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم
حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند ؛
یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند،
نه آن گونه که می خواهم باشند ؛
یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم
که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم
هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد ؛
یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم
چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باشد ؛
آری دوستان خوبم این احتمالاً آخرین پستیه که میذارم...
دلتنگم که نمیدونم چه مدت یا برای همیشه از حضور دوستان گلم به دور می شوم...
گاه گاهی بهترین لحظاتم را با شما گذراندم و به خود می بالم
که عزیزان مهربانی پیدا کردم و هیچگاه فراموششان نمی کنم
و برای همه تون آرزوی بهروزی و سلامتی می کنم...
پیشاپیش سال نو رو تبریک میگم...
مواظب خودتون و خوبیا و مهربونیاتون باشید...
سال نو همه تون پر از موفقیت و لبخند و
رسیدن به هرآن چیزی که براتون "بهترین" معنا میشه...*
خدا یار و همراه تموم لحظات زندگیتون...
تو دعای وقت سال تحویلتون بنده رو هم اگه یادتون بود دعایی بفرمایید...
ببخشید اگه تو مدتی که بودم کسی رو ناراحت کردم
دل کسی رو شکستم
و یا اشکی به چشم کسی نشاندم...
ببخشید و اگه خطایی ازم سر زده توی خصویای وبم بذارید و بهم تذکر بدید
تا توی وبتون حضور پیدا کنم برای کسب حلالیت و تقاضای بخشش...
راستی؛
وقت خریدهای اضافی و خوردن و آشامیدن اسرافی و گردش های آن چنانی
و نشستن دور سفره هفت سین،
یاد کسانی که شاید همسایه مونن یا اطرافمونن یا دوستانمون هستن
و بضاعتی ندارن برای خرید و نونی ساده حتی برای خوردن ندارن
و امکانی براشون نیست برای گردش و خانواده ای ندارن برای کنارشون بودن هم
باشیم...
اندکی تأمل... درود بر شما عزیزان سرزمینم...
بوی نو شدن می آید...
ولی "تو" رفیق کهنه من بمان...*
تا درودی دگر اگر باشد، بدرود...*
نظرات شما عزیزان: