آدم های ساده را دوست دارم...*
همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند؛
همان ها که برای همه لبخند دارند؛
همان ها که همیشه هستند؛
برای همه هستند؛
آدم های ساده را
باید مثل یک تابلوی نقاشی
ساعت ها تماشا کرد
عمرشان کوتاه است
بس که هر کسی از راه می رسد
یا از آنان سوء استفاده می کند
یا زمینشان می زند؛
یا درس ساده نبودن به این ها می دهد
آدم های ساده را دوست دارم
بوی ناب “ آدم” می دهند...
ساده که می شوی
همه چیز خوب می شود
خودت
غمت
مشکلت
غصه ات
هوای شهرت
آدم های اطرافت
حتی دشمنت...
یک آدم ساده که باشی
برایت فرقی نمی کند که تجمل چیست
که قیمت تویوتا لندکروز چند است
فلان بنز آخرین مدل ، چند ایربگ دارد
مهم نیست...
تهران و اصفهان و بندرعباس و ...
و
روستاها
کدام حوالی اند...
داراترین ها چه غذایی می خورند
و چه می پوشند...
ساده که باشی
همیشه در جیبت شکلات پیدا می شود
یا گلبرگ خشک شده ی یک گل
همیشه لبخند بر لب داری
بر روی جدولهای کنار خیابان راه می روی
زیر باران، دهانت را باز می کنی و قطره قطره می نوشی
آدم برفی که درست می کنی
شال گردنت را به او می بخشی
ساده که باشی
همین که بدانی بربری و لواش چند است
کفایت می کند
نیازی به غذای داراترین آدم هایی که می شناسی نیست
آب گوشت هم خوب است
یا... هر غذای اندک دیگری...
مهم جمعی کنار هم بودن است...
و دلی پر مهر...
آدم های ساده را دوست دارم
بوی ناب آدم می دهند...*
نظرات شما عزیزان:
ريحانه 
ساعت10:26---14 آبان 1392
بهترين پستتون بود واقعا خاص وزيبا بود موفق باشيد.gif)
.gif)
تبادل لینک هوشمند